Dansen met Lucas

Nog voordat ze kinderen kregen ontmoetten Joke en Lucas voor het eerst pelgrims die op weg waren naar Santiago de Compostella, toen ze een fietstocht maakten van de westelijke voet van de Pyreneeën naar de oostelijke. Vanaf dat moment was het een gegeven in hun leven: ooit zouden ze die tocht maken.

Zo’n 28 jaar later komt het er van: Lucas start in Irún om naar Santiago de Compostella te lopen, Joke vliegt naar Santiago en samen vervolmaken ze de tocht door naar Fisterra te lopen, naar “het einde van de wereld”.

Twee weken na de thuiskomst blijkt dat Lucas een tumor in zijn linkerlong heeft, ter grootte van een CD. De verhalen over de pelgrimstocht waren nog niet verteld, of de volgende reis stond al voor de deur.

“Een openhartig verslag van deze twee reizen, compleet met alle conflicten die zich onderweg aandienen, ondersteunt de emotionele, op sommige momenten zelfs hilarische, correspondentie die Joke voert in de tien maanden die zij samen met haar man op weg is naar het einde van een andere wereld: de wereld met Lucas”.

Lezersreacties:

Hanneke (verpleegkundige)

"Ik ben nog niet heel ver (nu pagina 50 of zo), maar mijn eerste gedachte is, dat het boek verplichte lectuur zou moeten zijn voor artsen, verpleegkundigen en paramedische beroepen voordat men de praktijk in gaat."

Rogier

En je boek vind ik prachtig; de woordkeus uitmuntend

Els

Ik durfde te beginnen aan dansen met Lucas…. Eerst gretig en toen vertragend omdat ik het einde niet wilde. En waar ik bang voor was was ook helemaal terecht. Dat de liefde echt bestaat.

Judith

Wat ik het mooiste vond aan het boek was om een inkijkje te krijgen in de dynamiek tussen jou en Lucas. Hoe jullie elkaar soms niet verstonden en wat er dan 'moest' gebeuren om weer nader tot elkaar te komen. Dat gaf me eigenlijk vooral hoop, ook door de oordeelloze manier waarop jij erover schrijft. Na het lezen van dit boek klamp ik me minder vast aan het idee dat iemand precies 'zoals ik' zal moeten zijn, om elkaar te kunnen verstaan. Dus dankjewel daarvoor!

Astrid

"Wat een mooi, indringend, confronterend, ontroerend, energiek, verrassend en bijzonder boek. Zelden (misschien wel nog nooit) zo'n soort boek gelezen. Wat schrijf je mooi en integer over het hele pelgrims gebeuren en dat je de fase van Lucas ziek zijn ook als een pelgrimage hebt ervaren. Zo is het natuurlijk ook. Als je het op deze manier beschrijft en vormgeeft dan geeft het een extra dimensie. Dit is inspirerend door de bredere kijk die je erop geeft."

Wil

"Ik heb je boek gelezen en vond het heel liefdevol en indrukwekkend. Het zet je aan tot nadenken over je eigen leven en het einde daarvan."

Linda

Ik heb het ook uit, ik ga nu verder met de extra's op de site. Het boek nodigt uit tot zowel dóór willen blijven lezen, als een tijdje mijmeren over elk stukje tekst. Ik wil het nog eens gaan lezen, maar dan rustig, voor meer ruimte voor herkauwen.

Janny

Het is aangrijpend, ontroerend, spannend, hoewel ik weet hoe 'het' afloopt, maar telkens weer de vraag Hoe doen ze dit samen? Het is een reisboek, maar vooral een beschrijving van liefde, voor elkaar en voor en van de mensen om hen heen. Het is elkaar verstaan, en soms niet, bewegen, stilte, muziek, dansen. Geschreven in de geheel eigen stijl van Joke, die ik door dit boek beter heb leren kennen en van wie ik nog meer houd, als dat al kan.