licht uit de gaten hebben streelt het koesteren in één moeite door
Anneke:
Heb zojuist je binnenkomende boek rustig uitgelezen. Ben oprecht zeer geraakt. Wat een mooi leerzaam document over jullie samen en over jou. En wat zitten er veel zeer herkenbare parallel lopende gebeurtenissen/herkenningen in. Ook roept het op tot meer verdieping
Margriet:
Ha Joke, op de laatste bladzijden… zo bij de pastorale, kwam er een vliegje naar mijn neus en oog die maar bleef.. hij ving mij.. ik zet de pastorale v Secret garden op En dans voor jullie
Wilma:
Pagina 361 en ineens besluit ik om tiramisu te maken. Nog nooit gedaan en ook zeker niet op dit tijdstip, want dit is de tijd om me gevoelsmatig naar het warme eten toe te bewegen. Tijdens het gekluts van de
blz. 380 – Joke Portegies
Ik wilde altijd de zoon van m’n vader zijn. Ik wilde de drager zijn van zijn naam. Het verbaasde me dan ook oprecht dat ik in mijn huwelijk met Lucas zíjn naam wilde gaan gebruiken. Brandhorst-Portegies. Het leven in een
Re: zin
lieve Margriet, vanmiddag had ik even tijd over. Ik zou me om 5 uur bij Lucas melden, maar hij sliep zo diep, dat ik gauw weer zachtjes de deur dichtdeed. En toen ben ik de basiskriya’s van de kundalini-yoga gaan
blz. 265 – dinsdag
ha lief, dinsdag had ik toegewijd aan “grace”. Joki had gevraagd of ik haar wilde supporten bij de opnames voor Holland’s Got Talent. In Zwolle. En ik had niet goed geweten wat ik er mee moest. Dus gooide ik de
Schijnheilige Delicatessen
lieve zussen, ooit ging mij opvallen, dat ik alleen maar kon schrijven, over de avonturen met andere mensen. Ik vond dat mooie avonturen en merkte, als ik ze vertelde, dat mensen er door geïnspireerd raakten. Dus zocht ik een manier
blz. 219 – het Verlangen van Teder
Tederheid had nooit een gezicht. Ze kreeg een gezicht toen ik een workshop “Relaties en Contacten” ging doen. Contact met háár zocht ik toen nog niet. Ik wist überhaupt niet goed hoe dat moest. Ik nam wel wat overbleef. En
Re: weer weer thuis
lieve Margreet, wellicht ben je al op retraite. Heb je de poesjes lekker bij de warme kacheltjes gelaten en bent op avontuur gegaan. En heb je weer een stukje retraite meegenomen naar huis. Zachtjes dus maar hoofdstuk 6 neergelegd. Op