Dancing with Lucas

Before they had children, Joke and Lucas first met pilgrims on their way to Santiago de Compostela when they were cycling from the western foot of the Pyrenees to the eastern one, from Biarritz to Perpignan. From that moment on it was a given in their lives: one day they would make that trip themselves.

About 28 years later it happens: Lucas starts in Irún to walk to Santiago de Compostela, Joke flies to Santiago and together they complete the journey by walking to Fisterra, to “the end of the world”.

Two weeks after returning home, it turns out that Lucas has a tumor in his left lung, the size of a CD. No sooner had the stories about the pilgrimage been told than the next journey was already imminent.

“A candid account of these two journeys, complete with all the conflicts that arise along the way, supports the emotional, at times even hilarious, correspondence that Joke carries on in the ten months that she and her husband are on their way to the end of another world: the world with Lucas”.

Reactions from readers:

Hanneke (verpleegkundige)

"Ik ben nog niet heel ver (nu pagina 50 of zo), maar mijn eerste gedachte is, dat het boek verplichte lectuur zou moeten zijn voor artsen, verpleegkundigen en paramedische beroepen voordat men de praktijk in gaat."

Rogier

En je boek vind ik prachtig; de woordkeus uitmuntend

Els

Ik durfde te beginnen aan dansen met Lucas…. Eerst gretig en toen vertragend omdat ik het einde niet wilde. En waar ik bang voor was was ook helemaal terecht. Dat de liefde echt bestaat.

Judith

Wat ik het mooiste vond aan het boek was om een inkijkje te krijgen in de dynamiek tussen jou en Lucas. Hoe jullie elkaar soms niet verstonden en wat er dan 'moest' gebeuren om weer nader tot elkaar te komen. Dat gaf me eigenlijk vooral hoop, ook door de oordeelloze manier waarop jij erover schrijft. Na het lezen van dit boek klamp ik me minder vast aan het idee dat iemand precies 'zoals ik' zal moeten zijn, om elkaar te kunnen verstaan. Dus dankjewel daarvoor!

Astrid

"Wat een mooi, indringend, confronterend, ontroerend, energiek, verrassend en bijzonder boek. Zelden (misschien wel nog nooit) zo'n soort boek gelezen. Wat schrijf je mooi en integer over het hele pelgrims gebeuren en dat je de fase van Lucas ziek zijn ook als een pelgrimage hebt ervaren. Zo is het natuurlijk ook. Als je het op deze manier beschrijft en vormgeeft dan geeft het een extra dimensie. Dit is inspirerend door de bredere kijk die je erop geeft."

Wil

"Ik heb je boek gelezen en vond het heel liefdevol en indrukwekkend. Het zet je aan tot nadenken over je eigen leven en het einde daarvan."

Linda

Ik heb het ook uit, ik ga nu verder met de extra's op de site. Het boek nodigt uit tot zowel dóór willen blijven lezen, als een tijdje mijmeren over elk stukje tekst. Ik wil het nog eens gaan lezen, maar dan rustig, voor meer ruimte voor herkauwen.

Janny

Het is aangrijpend, ontroerend, spannend, hoewel ik weet hoe 'het' afloopt, maar telkens weer de vraag Hoe doen ze dit samen? Het is een reisboek, maar vooral een beschrijving van liefde, voor elkaar en voor en van de mensen om hen heen. Het is elkaar verstaan, en soms niet, bewegen, stilte, muziek, dansen. Geschreven in de geheel eigen stijl van Joke, die ik door dit boek beter heb leren kennen en van wie ik nog meer houd, als dat al kan.